Jouw militaire mindset na de militaire opleiding

Jouw militaire mindset na de opleiding

Welkom bij weer een nieuwe aflevering! We bevinden ons op dit moment in journey 4, het moment waarop je militair bent geworden. In deze aflevering gaan we specifiek in op jouw mindsets. Welke mindsets zijn nuttig in deze fase? 

Ik noem mindsets altijd ‘een set van mindsets’, daarmee bedoel ik dat je mindset een vastgezette gedachte is. Je bent militair, dat is één mindset waarin je alles koppelt wat bij 'militair zijn' hoort, bijvoorbeeld: ik heb een opgeruimd karakter en ben gedisciplineerd. Ik sta ’s ochtends op, trek ik de kleding aan die van tevoren heb klaargelegd en eet mijn vaste ontbijt. Vervolgens ben ik op een vast tijdstip helemaal klaar voor de dag. 

Dit zijn allemaal mindsets die je helpen om je werk goed te doen. Daarnaast is er ook nog een transitie van mindsets uit jouw opleiding naar mindsets als militair. Hoe ziet deze transitie eruit? Dat ga ik in deze aflevering uitgebreid met je bespreken!

YOU’RE NEVER TOO SPECIAL FOR THE BASICS

Ik begin met een mooie onliner: 

you're never too special for the basics. 

Ik vind deze uitspraak altijd zo markant. Dat is ook een mindset waarvan ik zeg: die gaat je helpen, dit is mooi om vast te houden. Je hebt een fundament en hier wil je altijd aan blijven bouwen. Je wilt niet dat jouw fundament een steen is, die wegzakt in drijfzand, waardoor je er na verloop van tijd niet meer op kunt staan. Wat je eigenlijk wilt, is dat jouw fundament in een moerassige omgeving (zo vergelijk ik het altijd), echt een basis is waarop je kunt terugvallen en op door kunt blijven stappen. Blijf die basis respecteren. 

In mijn tijd als Mountain Leader was iedere instructie een race van perfectie: je les moest zo perfect en duidelijk mogelijk zijn. De combinatie van jouw woorden met jouw acties moet een perfect plaatje voor de toehoorder vormen, waarbij je de boodschap zo helder en transparant als mogelijk overbrengt. 

Dat is natuurlijk ook een mindset: ik doe dat op deze manier en streef hierbij naar perfectie, zodat mijn les perfect is. Hierbij denk je na over hoe dit er dan uitziet en op welke manier je de les gaat inrichten. Dat zijn ook mindsets om aan te werken. 

Ik zeg ook altijd: 

kom vanuit kracht en niet vanuit dwang. 

Soms moet je iets doen wat je misschien niet leuk vindt. Als iemand iets voortdurend aan jou moet opleggen, zit er waarschijnlijk iets in je gedrag wat jij nog niet eigen hebt gemaakt. Heel extreem gezegd: misschien “haat” je de dingen die daar plaatsvinden en heb je er een aversie voor ontwikkeld. 

Als je dat kunt overwinnen en voor jezelf leuk kunt maken, wordt het acceptabel. Je kunt ook denken: hoe ga ik ervoor zorgen dat ik er meer van ga houden? Zo spiegel ik dat altijd: ik vind dit niet leuk, dit kost mij veel energie. Wat is ervoor nodig zodat ik dit wel leuk ga vinden? Hoe doen mensen dit, die dit ontzettend leuk vinden. Op deze twee manieren kun je met je mindset spelen. 

Vroeger zat ik in een eenheid en na afloop van iedere training moesten we onze spullen inleveren. Ik vond dit superirritant, omdat je dan net je vest aanhad en hij precies zat zoals je wilde, maar hem dan weer helemaal uit elkaar moest halen. Ik was hier niet blij mee, maar dacht: dit hoort erbij en door hem steeds in en uit elkaar te halen, word ik er steeds beter in! Dus: hoe maak je het leuk voor jezelf? 

Op een gegeven moment had ik wat fotootjes gemaakt van het vest. Ik had een lijstje gemaakt met korte stappen van hoe ik het vest moest inrichten en in elkaar moest zetten. Als ik aan het begin van de training mijn spullen bij het magazijn moest ophalen, pakte ik dat lijstje erbij. Ik volgde dan gewoon dat lijstje, waardoor het niet meer moeilijk, maar zelfs makkelijk was. 

Waar ik in het begin soms 1,5 uur zat te worstelen met dat vest, zette ik hem nu met plezier binnen 20 minuten in elkaar. Het was geen vervelende activiteit meer, ik had het leuk gemaakt voor mezelf.

GEDEELDE SMART IS HALVE SMART

Details matter, maar niet alles is even belangrijk. In de opleiding leer je om op details te letten. Later, als je bij een eenheid zit, is het mogelijk dat dingen veranderen. Het is dan belangrijk om een nieuwe mindset te creëren: ik deed iets altijd op een bepaalde manier, maar misschien is er ook een andere manier? Het gaat erom dat je stappen kunt maken. 

Daar zijn de details voor: om te bepalen wat je moet doen om van A naar B te komen. Misschien kun je een bepaalde stap overslaan en hoef je het niet meer op de opleidingsmanier te doen, maar ga je bijvoorbeeld van A naar C en sla je stap B helemaal over. Kijk dus goed naar de details van het werk wat je doet: wat doet ertoe? Wat is essentieel in de handelingen die je verricht? Waarom doen we de dingen die we doen? Details zijn belangrijk, maar niet alles is even belangrijk. Kijk vooral naar het resultaat. Ontgroei het opleidingsniveau en maak je de stof eigen. 

Humor zal je altijd redden. 

In iedere opleiding en militair werk wat ik gedaan heb, zat altijd een stukje humor. In de opleiding gebeurden er vaak dingen waarvan iemand zei: wat een ellende, laat het ophouden. Gedeelde smart is halve smart. Soms zit het gewoon tegen en is het niet makkelijk, maar omdat je er samen om moet lachen, leer je relativeren, waardoor je het ongemak als het ware weg kunt lachen. Hoe ernstig dingen ook zijn, het zal altijd passeren. Dat is een hele belangrijke mindset om mee te nemen: koppel dingen aan humor. 

Alle pijn zal op een gegeven moment opgelost zijn en achteraf kun je er eigenlijk altijd wel om lachen. Voor mij was het een schakeling: ik laat dit mij niet zó diep raken dat ik er depressief of somber van wordt waardoor ik niet weet hoe ik eruit moet komen. Ik geloof erin dat er altijd wel een oplossing is. Alle pijn is tijdelijk, dus als je dat overwint, kom je er altijd sterker uit. Je hebt de situatie overwonnen en of het nu succesvol was of niet, je kunt er altijd een les uithalen.

ROEST NIET VAST IN JE GEWOONTES

Er waren ook collega's die een specifieke gebeurtenis hadden meegemaakt. Doordat zij dit hadden meegemaakt, zeiden ze: ik heb nu voor mezelf het ultieme gedaan en niemand kan mij nu vertellen dat het anders moet. Nou, dan zit je eigenlijk een beetje vast in je mindset… Je denkt misschien dat je alles gezien hebt, maar er zijn natuurlijk altijd collega's die op dat vlak nog veel meer hebben gezien of gedaan. Het is dan een kwestie van verdiepen om nog wat meer diepgang te vinden. 

Stel jezelf open voor feedback. 

Zo’n ‘niemand maakt mij iets wijs’ mindset stagneert de boel. Eerlijk is eerlijk: op een gegeven moment dacht ik ook dat niemand mij meer iets wijs kon maken. Ik heb zoveel opleidingen gedaan, ik weet hier nu alles van, maar hier komt hij weer: nu begint het pas! Als je zelf iets hebt geleerd en hier vervolgens les in gaat geven, word je er zelf ook veel wijzer van. Als je vervolgens ook nog je eigen voorbeelden toevoegt aan je verhaal en uitleg, dan maakt dit jouw verhaal alleen maar sterker en dit is ook weer verankering van de kennis die je hebt. 

Als je daarna van instructeur naar supervisor gaat, begint dit leerproces weer opnieuw. Als je meerdere verhalen hoort over bijvoorbeeld een bepaalde militaire drill, helpt dit je enorm in je mogelijkheden. Blijf open staan voor nieuwe inzichten en besef dat er, ook als je op hoog niveau zit, altijd meer kennis te halen is. Juist als je zegt: niemand maakt meer iets wijs, heb je altijd wel mensen die vanuit een ander perspectief vragen stellen waar je nog niet over nagedacht hebt.

Als mensen jarenlang hetzelfde werk hebben gedaan, kunnen zij nog weleens vastgeroest zitten in hun gedrag. De enige constante is dat alles voortdurend in verandering is. Het is niet zo dat iets wat vastgesteld is, voor altijd zo blijft. Zeker in militaire dienst is dit een eeuwige paradox. Je wilt iets op routinematige wijze inrichten zodat iedereen hetzelfde gedrag vertoont, maar je moet ook meebewegen met ontwikkelingen, dus er zal altijd een vorm van aanpassing zijn. Er valt altijd wel iets nieuws te leren. 

Een leuk voorbeeld komt uit mijn tijd als pelotonscommandant op Curaçao: In mijn ogen misten we in deze eenheid een aantal mogelijkheden. We konden bepaalde pelotonstrainingen niet doen, omdat de trainingsfaciliteiten hier niet voor waren: daarvoor moesten we naar een ander eiland reizen, en dat was niet altijd mogelijk. 

Ik was dus echt op zoek naar wat wel kon. Er was één moment waarin een aantal dingen aan banden waren gelegd: qua logistiek waren alle voertuigen in onderhoud en we konden niet van het militaire transport gebruik maken. We besloten om naar de schietbaan te speed marsen, om daar vervolgens onze shooting skills te verbeteren. Ik dacht: ik kan redelijk goed schieten, maar hoe krijgen we die schiet vaardigheden naar het volgende niveau?! 

Eenmaal aangekomen op de schietbaan had ik gevraagd of een aantal kaderleden die vroeger de sniper en scherpschutter opleiding hadden gedaan, en zelfs bij de bijzondere bijstandseenheid hadden gediend, ons specifieke schietles wilden geven. Zij waren zeer gekwalificeerde tactische schutters en konden ons veel leren. Met onze hele eenheid hebben we echt enorm veel van ze geleerd in korte tijd. 

Op een gegeven moment besloten we zelfs om de schiettrainingen één keer per week in stand te houden. Gaandeweg merkte ik dat ik in mijn eigen vaardigheden een steeds betere schutter werd. Ik had eigenlijk de mindset dat ik nooit scherpschutter kon worden, omdat ik vroeger slechte ogen had (als tiener had ik mijn ogen laten laseren, zodat ik geen bril meer nodig had). Maar nu, hoe meer trainingen ik volgde, hoe beter mijn mindset werd: ik kan het wel! Ik kan goed schieten, en mijn ogen zijn geen restrictie meer! Misschien zou ik zelfs wel scherpschutter kunnen worden?

Ik beeldde mij in wat ik moest kunnen om scherpschutter te worden. Zou dit beginnen met liggend, knielend of staand schieten? Daar was een bepaalde eis voor. Je had dan 20 schoten en moest in totaal 200 punten halen, dat was dus max. 10 punten per schot, 20 schoten, 200 punten als je alles in de roos had geschoten. 

Liggend en knielend kon ik al goed schieten, en toen kwam de potentie naar boven: als ik staand ook voldoende punten scoor kan ik de scherpschuttersnorm halen! Ineens lag dit binnen handbereik! Heel interessant hoe die mindset ineens kan veranderen. Soms heb je een duwtje in de rug nodig. Door te oefenen zie je dat nieuwe kansen zich voordoen. 

Waar ik eerst dacht nooit scherpschutter te kunnen worden, haalde ik na wekenlang oefenen 'ineens' de ingangseis voor scherpschutter! Dat was waanzinnig! Om daadwerkelijk scherpschutter te worden, moest je op een officiële test dag laten zien wat je kunt om je brevet te halen en in aanmerking te komen voor de opleiding. Voor mij kwam toen helaas het lot om de hoek kijken en werd onze lokale schietbaan afgekeurd, waardoor we uiteindelijk die schiettraining voor de brevettering tot scherpschutter niet konden doen… Later heb ik nog wel wat mooie snipertrainingen mogen geven en doen, dus dat is wel ingehaald, maar in dit geval ging het mij om het verhaal van het aanpassen van je mindset! Blijf jezelf aanpassen, en blijf je mindsets verbeteren!

Neem deze tips vooral mee! Ik hoop dat je weer van deze aflevering genoten hebt en hier nieuwe tips en tricks uit hebt kunnen halen. Ik wil je bedanken voor het lezen en tot de volgende blog!

Klik hier om deze aflevering te bekijken op Youtube >>

Gr, Djack