Rammen met die kast!
Waarom jouw buddy’s zo belangrijk zijn
Welkom bij de 17e aflevering in deze reeks! We gaan het in deze aflevering hebben over nieuwe kansen die een nieuwe groep biedt. Ik heb het in de vorige aflevering er al over gehad over dat je straks als een groep individuen bij elkaar gezet wordt en dat iedereen zijn of haar plek moet vinden in de groep.
Als jij in een groep met nieuwe mensen komt, vind je het dan lastig om kennis te maken? Sommige mensen kennen elkaar, sommigen praten graag en anderen zijn wat rustiger. Het is heel belangrijk om elkaar goed te leren kennen, zodat deze nieuwe mensen uiteindelijk jouw buddy’s worden.
Wat is nou precies jouw rol in die groep en hoe ga je met nieuwe mensen om? In deze aflevering geef ik jou allerlei tips en handvatten om deze vraag te beantwoorden.
BUNDEL ELKAARS KRACHT
Tijdens de opleiding doe je allerlei aannames: hij vertoont dit gedrag, dan zal hij op andere vlakken vast hetzelfde gedrag vertonen. Dat hoeft natuurlijk niet zo te zijn. Het kan ook zijn dat iemand bepaalde volharding heeft om ergens helemaal voor te gaan, terwijl hij op een ander vlak bepaalde dingen volledig laat lopen.
Uiteindelijk is het belangrijk dat je niet oordeelt, maar samen dingen gaat doen. Ze zeggen ook weleens dat sport verbroedert. Door samen te sporten in competitief verband leer je elkaar beter kennen. In elk team heb je bepaalde type mensen en het is juist fijn om die diversiteit in je team te hebben.
Het is heel interessant om te kijken wat de manieren van anderen zijn en hoe zij omgaan met de tijd die je krijgt. Mijn advies is om hard te werken voor de groep: dan werkt de groep ook hard voor jou. Als iemand in de opleiding voortdurend de kantjes eraf loopt kan de groep hem opvangen door bijvoorbeeld zijn spullen alvast klaar te leggen of hem te helpen met een klus. Op deze manier bouw je samen en als individu credits op in die groep, om samen de opleiding soepel te laten verlopen.
Hetzelfde geldt ook andersom: als het jou een keer tegenzit, is het heel fijn dat de groep jou meeneemt en helpt, zodat je van elkaar weet dat iedereen voor de groep klaar staat. Daar heeft iedereen profijt van.
Dus, besef jezelf: hoe lig jij in de groep? Wat is jouw bijdrage aan de groep?
LAAT JE PERSOONLIJKE OVERTUIGINGEN NIET IN DE WEG STAAN
De volgende tip die ik je wil meegeven, is om jouw persoonlijke overtuiging niet in de weg van de groep te laten staan. Ik heb wel eens meegemaakt dat ik in een situatie kwam waarbij mensen zeiden dat we iets sowieso niet gingen halen.
Het feit dat jij het nog nooit gedaan hebt, betekent niet dat jij het niet kan.
Ja, dat is even een doordenkertje, maar als het voor jou iets is wat je nog nooit gedaan hebt, bespreek dit dan in je groep. Er is altijd wel iemand in de groep die zo’n situatie een keer heeft gezien of meegemaakt. Leer van elkaar en verleg je grenzen! Ik heb situaties meegemaakt waarin we heel lang over een oplossing nadachten, tot er gewoon iemand opstond en begon te handelen.
We moesten binnen drie kwartier met onze volledige uitrusting en een volle jerrycan een verplaatsing van A naar B doen. We hadden een heel plan bedacht om onze riemen af te doen en deze aan de bovenkant door het handvat van de jerrycan te halen, om dan allebei een uiteinde van de riem te pakken om vervolgens keihard te gaan rennen.
Zo gezegd, zo gedaan. Wij keihard rennen met het zweet op ons voorhoofd, en ja hoor, we hadden de opdracht niet gehaald… Holy Moses, hoe moesten we dit opnieuw doen? We begonnen hard na te denken over een andere oplossing en betere aanpak. Tot iemand bedacht om de allerbeste lopers zo lang mogelijk met de jerrycans te laten rennen. Zij waren natuurlijk veel sneller dan de wat mindere hardlopers.
Normaal zouden we alle lasten netjes verdelen, maar we zagen gewoon dat we het daarmee nu echt niet zouden redden. Dit was onze ‘one shot, one kill’, anders zouden we de hele nacht dit rondje moeten rennen. Dus zo gezegd, zo gedaan en hiermee haalden we de opdracht en volbrachten wij de missie!
Dan zie je dat je ook echt moet kijken naar elkaars kwaliteiten. Door de krachten te bundelen en kwaliteiten op de juiste wijze te benutten, slaag je met het gehele team voor de missie.
JE MAG FOUTEN MAKEN
Nog een ander puntje wat ik je wil meegeven is dat het sowieso een keer fout zal gaan. Dat is ook de bedoeling. In principe is het je in een schoolomgeving aangeleerd dat je geen fouten mag maken, zodat je dingen direct in 1 keer goed doet.
Wat ik op een gegeven moment zag, was dat heel veel mensen het niet meer gewend waren om fouten te maken en als het dan mis ging, of niet in 1 keer lukte, werden mensen boos of gefrustreerd. Maar juist in zo’n opleiding is het in het begin vaak de bedoeling dat dingen misgaan, zodat je ervan leert en weet wat je moet doen om een bepaald resultaat wel te halen.
Het is een heel interessant mentaal spel om bewust te zijn van het feit dat je fouten mag maken. In mijn eerste opleiding zat ik ook zo in de wedstrijd: oké, wat moeten we doen om het in één keer te halen? Hoe kunnen we het gelijk perfect doen? Blijf je netjes handelen als er druk erop staat? Zo moet je natuurlijk niet denken. Ja, je gaat ervoor om altijd netjes standaardmodel te doen wat je moet doen, zodat gewoon alles klopt, maar het hoeft niet allemaal perfect en zonder fouten te gaan. Help elkaar hier ook mee.
Eén van de uitdagingen op de opleiding is dat je tijdens een zware hardloopsessie met een balk op je nek terugkomt richting de kazerne en dan is de training afgelopen, tot men ineens zegt dat we nog een extra rondje gaan doen.
Je ziet mensen dan mentaal helemaal instorten.
Op een gegeven moment had ik dat spelletje natuurlijk ook door. Ik had er weleens over gehoord, dus ik was daar mentaal op voorbereid: ook al is het zwaar, ik moet nu gewoon doorzetten. Je blijft doorgaan. Je gaat de boel er niet bij neerleggen. Dat maakt het mentaal onderscheid. De mensen die hier afhaakten kregen later in de opleiding ook steeds meer problemen.
Mijn mindset was: “iedere opdracht moet ik minimaal 10 keer uitvoeren.” Dus, leer alle aspecten van de opdrachten kennen, en ontdek alle hoeken waar het mis kan gaan, en bereid jezelf hier mentaal op voor.
Check daarnaast ook hoe het met jouw buddy’s gaat: haken zij af, zijn ze fysiek of mentaal verzwakt?
In de opleiding is het soms ook juist de bedoeling dat het fout gaat, zodat het, als het er echt om spant, je precies weet wat je wel moet doen en als het een keer misgaat je meerdere mogelijkheden hebt om iets op te lossen. Ik ben dat uiteindelijk alleen maar gaan omarmen, hoe vervelend het ook was om iets keer op keer weer opnieuw te moeten doen. Knoop dat dus goed in je oren.
DE HANDSCHOEN
Hoe verder je in de opleiding komt, hoe meer jouw team een geoliede machine wordt. Je bent zo op elkaar ingespeeld dat je eigenlijk zonder iets te zeggen al weet wat de opdracht is. Ik heb best vaak meegemaakt dat mensen uit het team aan het eind van opleidingen enorm hecht waren, zo hecht dat ze bij wijze van spreken meteen op uitzending gestuurd konden worden als eenheid omdat zij zo goed op elkaar ingespeeld waren.
Dat is ook de intentie van zo’n eenheidstraining: dat je elkaar leert kennen en dat je precies weet wie wat doet in het team. Als je aan een nieuwe opleiding begint, dan start dit proces weer opnieuw. Je kijkt naar hoe mensen hun opdrachten uitvoeren en of er verschillen zijn met wat jij hebt aangeleerd.
Misschien heb jij in een latere opleiding gezeten en zijn bepaalde methoden of technieken in de tussentijd aangepast? Als we een opdracht moeten uitvoeren, houdt iedereen zich dan aan de drills? Wat is het gedrag van de mensen uit mijn team? Is het jargon hetzelfde? Dat is heel interessant om aan te voelen zodat je als team mooi op elkaar bent ingespeeld.
Op een zeker moment doe jij veel voor je buddy en doet jouw buddy veel voor jou. Dat is echt dat buddy gevoel, dat je er voor elkaar bent en dat je elkaar goed aanvoelt. Een mooi voorbeeld uit mijn Britse Mountain Leader opleiding in Engeland was dat we op een gegeven moment om de beurt moesten afdalen van een rotswand.
Eerst moest je instructie geven en zodra je de instructie had gegeven, ging je afdalen en kreeg je beneden weer een nieuwe opdracht. Daarna moesten we als groep een activiteit uitvoeren. De verliezers moeten bijvoorbeeld opdrukken en de winnaars hebben rust. Ik noem dat ook weleens ‘it pays to be a winner’, dat het zich uitbetaalt om een winnaar te zijn.
We moesten op en neer rennen door een rotsachtig gebied en dan over bepaalde stenen heenrennen, burpees doen en dan weer terugrennen. Als je dan terugkwam van het rennen werd 1 persoon aangewezen om de instructie te geven, en 1 persoon om als demo-man het voorbeeld te zijn. Je wist dus vooraf niet wie instructies moest gaan geven.
Ik dacht: als ik zo meteen aan de beurt ben, dan pak ik mijn handschoen die aan mijn riem hand en dan… Terwijl ik dat denk, kijk ik naar mijn riem en ik krijg haast een hart verzakking!:
Holy Moses, mijn handschoen is weg!
Misschien ben ik hem verloren tijdens het rennen? De volgende ronde begon om weer rondjes te gaan rennen en burpees te daan doen, en tijdens het rennen keek ik naar waar die handschoen kon liggen. Misschien kon ik hem op de route van het rondje wat we moesten rennen nog ergens terugvinden!
Op een gegeven moment, halverwege het ren parcours, tijdens de burpees die we moesten doen, vraagt één van mijn buddy’s: “ik heb onderweg een handschoen gevonden, mist iemand deze?”JAAA! Die is van mij! Oeh, wat was ik blij dat mijn buddy mijn handschoen had gevonden. Ongelofelijk zeg!
Wat was dit geweldig! En dat is natuurlijk waar het allemaal om draait. Jouw buddy ziet daar zo'n handschoen liggen en weet dat iemand die is verloren en in de problemen komt. En je raadt het nooit: precies nadat we terugkomen van dat rondje, kom ik aanlopen en jawel, Littel werd aangewezen als instructeur…
Dus ik met die handschoen, alsof er niks aan de hand was, die instructies geven en daarna hup die afdaling maken en klaar. Nou, Ik was nog nooit zo blij geweest.
Dit was alweer de 17e aflevering! Bedankt voor het lezen, ik hoop dat je er veel aan gehad hebt.
Hier vind je de video van deze aflevering, nr 17 >>
Klik hier voor voor vorige aflevering >>
Alle goeds!
Gr,
Djack