Jouw Militaire Lifestyle
19 oktober 2022 
7 min. leestijd

Jouw Militaire Lifestyle

Herhaling is key!

Welkom bij aflevering 16! Zoals je weet hebben we het in deze fase over de start van de opleiding tot aan het moment waarop jij de opleiding hebt afgerond. Wat kun je tegenkomen in de opleiding? Misschien heb je al een mooi beeld van wat er precies kan gebeuren in de militaire opleiding, of misschien heb je geen idee… 

Daarom geef ik je in deze blog zoveel mogelijk handvatten en tips mee, zodat jouw beeld zoveel mogelijk overeenkomt met de werkelijkheid, zodat je straks zo min mogelijk voor verrassingen komt te staan. Daarnaast gaan we het in deze blog hebben over de ‘pax’. 

Wat een 'pax' precies is, vertel ik je in deze aflevering!

IEDEREEN IS EVEN LELIJK

Wat is nou weer: een pax? 

Een PAX is een Person Available for Excercise. 

In militaire dienst zeggen we wel eens: iedereen is even lelijk. Je hebt allemaal hetzelfde pak aan en het gaat erom dat je de dingen doet die je moet doen. Daar is het drill matige werk voor: als er iets gebeurt, weet iedereen in het team wat de bedoeling is en begint iedereen te handelen vanuit een gewoonte. Hierin is iedereen hetzelfde, je bent in principe een nummer. 

Je krijgt ook een registratienummer, dat betekent dat je dan een soort van uitwisselbaar bent. Niemand is onmisbaar in een militaire eenheid, in de zin van: jij vervult een bepaalde rol. Stel jij valt weg, dan komt er gewoon een andere pax die deze rol zal overnemen. Besef dus goed welke rol iedereen in het team heeft. 

Ik vond het zelf altijd heel interessant en leuk om in elke opleiding weer te ontdekken op wat voor militaire kazerne ik zat: waar is de vreetschuur (de kantine), je zaaltje (het slaapgebouw) en de plek om te knikken en knakken (de sportschool)? 

Zo heb je allerlei onderdelen op een militaire kazerne die je je eigen moet maken. Dat is eigenlijk een proces wat je gezamenlijk met je mede cursisten moet doorgaan. Iedereen is een pax: je bent je registratienummer en dat moet je volledig omarmen, want als je de opleiding gehaald hebt, wordt je registratienummer (of tegenwoordig vooral ook: je peoplesoft nummer!) vaak nog gebruikt. 

Dat hoort een beetje bij die cultuur en het jargon, en dit leer je gaandeweg. In de laatste aflevering gaan we daar ook verder op in, maar voor deze aflevering is belangrijk om te beseffen dat je aan het begin van de opleiding gewoon een beginner bent, die moet leren om de basis goed te begrijpen, zodat jij aan het opleidingskader kunt laten zien dat jij het fundament van militair handelen beheerst.

Sommige mensen zeggen: ik heb de afgelopen twee weken al laten zien dat ik het beheers, dus nu weten ze het wel. Toch wil men continu zien dat jij bepaald gedrag vertoont, bijvoorbeeld dat je gevechtspak netjes gestreken is, je schoenen zijn gepoetst, je uniform er professioneel uitziet en dat je weet hoe je om moet gaan met de uitrusting. 

Het is niet de bedoeling dat iemand nonchalant omgaat met de uitrusting, dan kan er iets stuk gaan waardoor de hele eenheid hier last van heeft. Het stukje onderhoud en inzetbaarheid van de uitrusting is heel belangrijk. In het begin denk je: wat krijg ik nu weer voor uitleg over dit uitrustingsstuk? 

Vervolgens ga je het gebruiken, testen en leer je precies wanneer iets het wel of niet doet omdat de batterijen bijvoorbeeld te koud zijn. Dan weet je: voordat we het gaan gebruiken moeten we de batterijen in onze broekzakken stoppen, zodat de batterijen warm worden. Vervolgens stoppen we ze in het apparaat en kunnen we het apparaat weer gebruiken. Uiteindelijk gaat het erom dat je die reps gaat maken, dus: herhalen, herhalen, herhalen, herhalen… Gewoon herhalen, zodat je gedrag echt ingesleten raakt en jij precies weet wat je moet doen en hoe. 

Ik zeg wel eens dat het lijkt alsof je een papiertje dubbelvouwt tot je niet verder kan. Vervolgens trek je hem weer uit elkaar en als je daarna op dezelfde manier dat papier opnieuw invouwt, gaat dat veel makkelijker. De groeven zitten al in het papier. Zo werkt het ook met drills: hoe vaker je dat oefent, hoe makkelijker dat gaat. 

Denk aan de tactische gevechts drills waarbij je met je team een 'fighting through' moet uitvoeren. Je gaat sprongsgewijs voorwaarts, tot er ‘peeling off to the left’ wordt geroepen en je met het hele team, terwijl je blijft schieten met het wapen, één voor één achterlangs naar links verplaatst. Zo vinden er allerlei militaire tactieken plaats waarbij iedereen precies weet wat hij of zij moet doen op bepaalde commando’s. 

Ook in jouw taal word je hier steeds strakker in, zodat je precies zegt wat er nodig is en dat iedereen exact weet wat daarmee bedoeld wordt en wat er moet gebeuren. Een mooi voorbeeld hiervan is dat er ’s ochtends wordt geroepen: ‘overal!’. Dat betekent niet dat in je overall naast je tent moet gaan staan, maar dat je moet opstaan. Als het goed is, heb je de bijbehorende instructies dan al gekregen en weet iedereen precies wat hij moet doen bij het sein 'overal' en waar hij moet gaan staan of moet gaan verzamelen als groep om de dag te gaan beginnen. 

PATROL HARBOUR

Wat ook belangrijk is, is dat vanaf het moment dat de opleiding start, je ook je eigen ervaringen gaat maken. Als het goed is heb je, voor je aan de opleiding begon, verhalen van anderen gehoord. Op een gegeven moment ga je deze verhalen herkennen, en dat is een prachtig moment.

 Daarnaast ga nu natuurlijk ook je eigen verhalen opbouwen. Een mooi voorbeeld uit mijn commando opleiding was dat ik mij goed besefte van: oké, ik zit in deze opleiding. Ik heb hiervoor de mariniers opleiding gedaan maar voor heel veel mensen van deze commando opleiding is dit hun eerste initiële opleiding om überhaupt militair te worden. 

Op een gegeven moment vond een uitleg plaats over hoe je de Patrol Harbour moest inrichten: dit is een driehoek formatie die je als tijdelijke veilige verblijfplaats inricht met je eenheid. Iedereen krijgt een bepaalde plek in het team en hier bouw je dan een stelling omheen om jezelf te verdedigen en een stelling om vanuit aan te vallen. 

Iedereen had die instructie gekregen en vervolgens werd er gezegd: “oké, nu gaan we het veld in.” Ik werd pelotonscommandant en ik had een 2IC toegewezen gekregen, een 'rechterhand', die dan met mij het baasje van de 3 opleidingsteams was. Wij moesten uiteindelijk die Patrol Harbour inrichten. Lang verhaal kort, ik deed de aanname dat iedereen wist op welke positie hij zich moest ingraven, waar de spullen neergezet moesten worden en waar het wapensysteem kwam te staan. 

Ik liep daar door de Patrol Harbour om een rondje te maken en kwam erachter dat het één grote kutzooi was. Ik dacht: ja, natuurlijk… de mensen hier hebben net de instructie gehad en hebben dit nog nooit gedaan. Ik sprak met de 2IC af om clockwise en anti-clockwise voortdurend rondjes te blijven lopen, waarbij we de mensen die wij tegenkwamen continu corrigeerden. 

Door voortdurend rondjes te blijven lopen, zorgden we ervoor dat alles in orde kwam. Wij hoorden later ook van het kader dat wij dit netjes hadden opgelost. Zij zien in deze fase van de opleiding waarin zij veel moeten straffen, maar omdat wij met zijn tweeën die voorkennis al hadden konden we onze medecursisten hier mooi bij helpen. Dat is ook de manier waarop het kader wil dat het gaat: kennis uit de groep halen en leren van elkaar. 

Op een gegeven moment ga je de standaardmodel dingen doen: dus dat je op tijd komt, je de juiste spullen meebrengt naar het leslokaal en je netjes rechtop zit. Op een gegeven moment slijten deze gewoontes er gewoon in. Zo had bij ons het kader een keer verzonnen dat je al je kleding en uitrusting moest labelen met jouw naam, zodat als iets kwijt is, ze de eigenaar terug kunnen vinden. 

Iedereen moest buiten opstellen, alle kasten moesten open en alle kleding werd op één HELE GROTE stapel gegooid. Er werd gezegd: “we hebben zojuist al jullie kasten leeggehaald. Jullie krijgen nu 15 minuten om je kast weer standaardmodel in te ruimen.” Ik dacht: 15 minuten, dat is best redelijk. Er werd afgeteld, wij renden onze kamer in, vervolgens lag alles van iedereen door elkaar heen... 

Je moest dus binnen vijftien minuten al jouw eigen kleding bij elkaar vinden. Alles was natuurlijk gelabeld, dus het was niet de bedoeling dat jij iemand anders kledingstuk in de kast had liggen. Vervolgens moesten we een plan met elkaar maken: als je iets van iemand tegenkomt, leg je dit op diegene zijn bed en ga je weer verder. Zelfs onze sokken moesten gelabeld worden… 

Hiermee werd dus gewoon gekeken of jij hebt gedaan wat er gevraagd is en wie hierbij door de mand vielen. Echt een hilarische opdracht. Uiteindelijk was de opdracht binnen vijftien minuten niet gelukt, dus moesten we het opnieuw doen in dertig minuten. Op deze manier konden wij laten zien dat wij van totale chaos naar een opgeruimd zaaltje met standaardmodel ingerichte kasten konden gaan, alsof er geen vuiltje aan de lucht was. Bereid je hier dus op voor, misschien krijg je deze oefening ook. Zorg ervoor dat je de instructies die je krijgt ook compleet en direct uitvoert, zodat het kader kan zien dat jij hiermee bezig bent. Dus, dit zijn leuke voorbeelden om over na te denken en om mee bezig te gaan.

In mijn boek Aanvalsplan heb ik op een gegeven moment een verhaal over helikopter drills gedeeld. Dit ging over de Helikopter Ditch Drill, waarbij je met een helikopter in het water belandt en met het hele team uit de helikopter moet ontsnappen zodat er niemand overlijdt. Je moet precies weten wat je moet doen, zodat niemand in paniek raakt en je weet in welke volgorde jij bepaalde acties moet uitvoeren. 

Dat verhaal heb ik opgeschreven in mijn boek ‘Aanvalsplan’. Ik heb er enorm veel plezier aan gehad om dit boek te schrijven en heb er ontzettend veel positieve, mooie reacties op gekregen. Ik heb het geschreven in spreektaal, dus je kunt het lezen zoals ik het vertel. Als je meer wilt lezen over militaire opleidingen dan is dat zeker een goed boek voor je! Ik hoop dat je deze aflevering weer leuk vond en ik hoop je snel weer te zien bij de volgende aflevering!

Klik hier om deze aflevering op Youtube te bekijken >>


Gr, Djack :)

Reactie plaatsen