Help! Ik haal de militaire keuring niet!
Welkom bij weer een nieuwe aflevering van Defensiefit! Vandaag gaan we het hebben over: 'help, ik haal de keuring niet!' en gaan we wat dieper in op de journey van burger naar keuring.
Je bent op school bezig met afronden, misschien ben je nog aan het leren of moet je nog examens maken. Is het daarna nodig om stappen te zetten richting de keuring, zodat je aan de keuringseisen voldoet? Hoe zit het in deze fase met je mindsets? Ik heb vaak meegemaakt dat mensen tegen problemen aanlopen of hun neus stoten en dat zo'n mindset naar voren kan komen waarin je onzeker bent en niet zeker weet of je de keuring gaat halen.
Je moet laten zien wat je in huis hebt en dat kan soms een grote uitdaging zijn.
Hoe je hiermee omgaat? Dat vertel ik je in mijn nieuwe blog!
WAT ZIJN JOUW MEETBARE VARIABELEN?
De meeste mensen die richting de fysieke keuringseisen willen trainen, hebben nog nooit successen geboekt met een trainingsschema. Vaak gaan ze naar groepstrainingen toe of doen ze aan een bepaalde sport en boeken ze vooruitgang, maar op welke manier is deze vooruitgang dan meetbaar? En wat is de meetwaarde waardoor je voor jezelf kunt zeggen: ik train, ik doe het werk en na een bepaalde periode kan ik het wel?
Dat is een proces waar je vertrouwen in moet krijgen: wat is de meetbare opbrengst van je training?
Sommige mensen hebben dat misschien nog nooit meegemaakt. Veel mensen kwamen om die reden ook bij Defensiefit. Ze kwamen erachter dat zij nooit een succesvol trainingsschema hadden gevolgd. Ze hadden nooit work-out’s gedaan, zichzelf gepusht om vervolgens te herstellen van de spierpijn, gelet op het eten van voldoende eiwitten… Het hoeft ook allemaal niet te extreem.
Tegenwoordig moet alles extreem omdat het anders niet werkt. Nou, dat is helemaal niet waar. Als je gewoon netjes de trainingen doet, ondersteunend eet, je rust pakt en dit constant en consequent doet, zit er met zekerheid gegarandeerde vooruitgang in jouw proces.
In de Defensiefit leden omgeving delen we allerlei tips over dit soort onderwerpen. Vraag jezelf af: wat doe je nu, wat wil je bereiken en hoe kun je je voeding hierop afstemmen? Ga lekker trainen, maar zorg er wel voor dat je niet iedere dag helemaal kapot thuiskomt. Het kan zijn dat je het op lange termijn niet vol gaat houden.
In het begin ben je misschien geïnspireerd en gemotiveerd en is het een soort hype, maar uiteindelijk haak je heel snel weer af. Dan wordt het een beetje een Nieuwjaars voornemen… In januari gaat iedereen met de hype mee sporten en zie je dat mensen na een paar weken al snel afhaken omdat het veel te veel is. We hebben het dan vaak over een periode van drie maanden.
Mensen kunnen vaak niet eens drie maanden een vrij eenvoudig trainingsschema volhouden waarbij je drie keer per week drie kwartier tot een uurtje traint. Na 3 maanden kan je zien dat je vooruitgang boekt. Jouw meetbare variabelen zijn niet hoe mooi jouw lichaam eruitziet of hoeveel je bent afgevallen, maar welke prestaties je met je lichaam kunt leveren. Dat is waar het om gaat, omdat daar tijdens de kleuring naar gekeken wordt. De rest doet er niet toe: hoe lang of kort je bent, hoe zwaar je bent, hoe je eruitziet… het boeit niet.
Het gaat erom of je die prestatie kan leveren. Besef je dat goed.
Dit geldt niet alleen voor hardlopen, maar ook voor andere testen. Ben je bijvoorbeeld in staat om de gevraagde hoeveelheid push ups of sit ups te doen in de vastgestelde tijd? Houdt dit voor jezelf bij als meetbare variabele. Hoeveel kan ik nu met mijn lichaam? Vervolgens ga je gericht trainen, work-outs volgen en kijk je naar hoe je je voelt. Heb je daarna heel lokaal spierpijn of is het iets anders? Leer jezelf goed kennen.
Tussen de keuring en de start van de opleiding heb je nog een fase waarin je jezelf nog kan consolideren. De dingen waar je minder goed in bent kun je nu als benchmark neerleggen. Op een gegeven moment start die opleiding en weet je van jezelf dat je tijdens die opleiding bepaalde taken moet uitvoeren die uitdagend voor je zijn. Je herkent alle seintjes van je lichaam en weet hoe je lichaam werkt, waardoor je dingen beter kunt incasseren.
Blijf trainen, blijf doorgaan, volg een trainingsschema en boek die vooruitgang! Dat is een hele mooie mindset die je ervaart als jij voor het eerst zegt: help, ik haal de keuring niet. Shift die mindset naar: ik doe het werk, ik kan dit, ik volg dit trainingsschema volledig van A tot Z, en ik ben toegewijd aan mijn vooruitgang. Ik ga dit kunnen!
IK HAD NIETS, MAAR IK KON ALLES
In het proces van burger naar keuring heb je vaak het idee dat je te druk bent en nergens aan toekomt. Als je merkt dat je te druk bent om naast je normale dingen nog iets extra’s te doen, is het goed om op zoek gaan naar mogelijkheden waarin je wel ruimte hebt. Het probleem is vaak dat je jezelf niet op nummer één zet en van jezelf geen prioriteit maakt. Je bent met van alles bezig voor iedereen, behalve voor jezelf.
Kijk voor jezelf of je iets wel écht moet doen. Als jij het gewend bent om bepaalde trainingen te volgen voor bijvoorbeeld een voetbalwedstrijd, kijk dan hoeveel tijd het je kost en of het bijdraagt aan je training voor de militaire keuringseisen. Stel jezelf de vraag: als ik in militaire dienst ben, kan ik dit ritme dan nog steeds volhouden?
Je militaire leven heeft straks een hele andere dynamiek, waarbij je doordeweeks die voetbal training überhaupt niet kunt volgen omdat je militaire trainingen volgt. Dan lukt het niet om ‘s avonds een voetbaltraining te volgen en moet je dus een concessie doen. Vervolgens win je tijd en kun je dit gebruiken om jezelf doelgericht voor te bereiden op de keuring.
Maak jezelf en jouw persoonlijke ontwikkeling een prioriteit ten opzichte van wat er om je heen gebeurt. Soms moet je stoppen met de dingen die je altijd doet en soms moet je starten met dingen die je nog niet gedaan hebt. Kijk streng naar jouw huidige bestaan en hoe jouw dagindeling eruitziet. Vraag jezelf af waar de prioriteit inzit.
Als ik mezelf op prioriteit nummer één zet, waar zou ik dan mijn tijd aan moeten besteden en als ik straks in die militaire opleiding zit en militair ben geworden, doe ik dat dan nog steeds of is het dan recreatief af en toe een keertje meedoen met iets? Die afweging moet je maken.
Je bent nooit te druk om iets van je leven te maken.
Mensen geven ook vaak aan dat zij niet de middelen hebben die zij nodig hebben, er zit bijvoorbeeld geen sportschool in de buurt. Die mindset is eigenlijk beperkend omdat je zegt dat je iets externs nodig hebt en op zoek gaat naar smoesjes: ik heb het niet, ik kan het niet, het is te ver weg, ik kan het niet betalen.
Je legt de verantwoordelijkheid ergens anders.
Ik wil je graag meegeven dat je in het begin niets nodig hebt om fit te worden. Een simpel voorbeeld van mijzelf: ik had niets maar kon alles. Ik begon met opdrukken op de grond. 's Avonds voor ik ging slapen dipte ik even op de rand van mijn bed. Dat kost niks. Hetzelfde geldt voor hardlopen. Je kunt zeggen: ik heb geen hardloopkleding of hardloopschoenen. Begin dan met wat je wel hebt. Misschien heb je bepaalde schoenen waar je normaal een beetje op beweegt of sport.
Misschien lukt het nog niet om specifieke sportschoenen aan te schaffen. Begin dan gewoon met wandelen en spaar in de tussentijd voor goede hardloopschoenen die je laat aanmeten in een hardloopwinkel. Ook kan je bijvoorbeeld altijd wel iets vinden om aan op te trekken. Vroeger deed ik dat ook nog wel eens in het trappengat bij mij thuis. Later kun je altijd opschalen: als je dan wel een sportschool ter beschikking hebt, kun je kijken naar wat daar aanwezig is en waar je gebruik van kunt maken. Hierdoor ga je ook oplossingsgericht naar situaties kijken.
Dat was een mindset die ik zelf ook graag gebruikte. Gebruik dus geen schuld, schaamte en smoesjes en maak gewoon die start!
Ga niet op zoek naar het perfect moment, want dat gaat er waarschijnlijk nooit komen. Gaandeweg komen er weer nieuwe dingen op je pad die je misschien weer kunnen afleiden. Dan ben je ineens weken of maanden verder, is er nog steeds niks gebeurd en heb je jezelf nog steeds niet aangemeld bij die sportschool.
Dus kijk voor jezelf of je een excuses hebt voor waarom iets niet kan en kijk naar de oplossingen: wat kan ik thuis doen? Doe gewoon eens die 10 pus ups op de grond. Als je er meer kan, maak dan een paar setjes van 20 of werk omhoog: over drie maanden doe je bijvoorbeeld in totaal 50 push ups op de dag en in het begin zijn dat setjes van 1, 2 of 3 herhalingen… wat het ook is: doe wat nodig is!
Gaandeweg zul je zien dat wat je thuis hebt gedaan gewoon een reeks van push ups is waardoor je uiteindelijk na 3 maanden van 5 naar 50 push ups bent gegaan. Het enige wat je hoeft te doen is het bedenken en het inplannen van de work-out en het doen! Maak nu 10 pushups! Let's go! Simpel, niet makkelijk! Krijg jezelf in actie! Wat heb je nodig om in actie te komen? Let's go!
SCHULD, SCHAAMTE EN SMOESJES
Waar ik het net over had, is dat je jezelf soms een restrictie oplegt: ik wil trainen, maar eerst wil ik mijn voeding op orde hebben. Je gaat dus helemaal niet trainen tot je je voeding op orde hebt. Eerst ga je er veel over lezen, dan ga je er van alles over horen en hoor je hoe andere mensen met voeding omgaan, je gaat podcasts over voeding luisteren en uiteindelijk is er nog steeds niet die fase van toepassing.
Wat ik zelf altijd zeg is:
stel dat je vandaag de eerste stap kunt zetten, wat zou je dan doen?
Zoek dan geen restrictie of voorwaarde voordat je gaat beginnen, maar pak het in stapjes aan. Ik ga op mijn voeding letten en trainen is nog niet belangrijk, maar ik zou wel een beetje in beweging willen komen en hieraan willen wennen. Vervolgens vraag ik: wat kan je vandaag al doen om die restricties op te lossen? Blijkbaar zit er iets wat je tegenhoudt.
Vandaag maak je bijvoorbeeld een boodschappenlijstje en haal je vanavond nog de die paar boodschapjes, en morgen eet je volgens al volgens dit lijstje! Wauw, dat is winnen! Zo snel, in zo korte tijd!
's Ochtends neem je iets wat energie geeft, overdag eet je wat fruit als tussendoortje… dat zijn simpele, kleine dingen die je gemakkelijk in jouw leven kunt toepassen. Je begint routines op te bouwen. Doe die work-outs! Misschien heb je geen zin, maar reis gewoon naar die sportschool toe en zorg dat je daar bent, en dan: gaan met die banaan! Soms had ik ook geen zin, maar dan deed ik mijn sportkleding aan en ging ik gewoon.
Als ik daar eenmaal was dacht ik: ach ja, nu ben ik er toch, dus nu ga ik ook gewoon die work-out doen.
Soms is het ook aardig om te bedenken hoe ziet het eruit als je bijvoorbeeld de keuring hebt gehaald. Wat voor versie ben ik dan? Wat doet die persoon? Die persoon heeft allerlei werk gedaan: gegeten, gedronken, getraind, gerust, energie gevonden, een routine gebouwd waarin alles past en waarin alles een plek heeft. Hoe ziet dat eruit? Beeld je dat eens in en schrijf dat eens op!
Dat was hem weer voor vandaag: Laat vooral weten of je deze blog waardevol vond!
Voor nu wil ik je bedanken voor het lezen. Wil je meer weten van Defensiefit? Lees dan ook mijn andere blogs. Tot de volgende blog!
Klik hier om deze aflevering op Youtube te bekijken >>
Gr, Djack
