Wat als het tegenzit in de militaire keuring of opleiding?
Van harte welkom bij deze nieuwe aflevering. Vandaag neem ik je mee in het verhaal van één van mijn Defensiefitters, Sam. Een tijdje geleden meldde Sam zich aan bij Defensiefit. Hij zei: ‘ik wil in dienst en het liefst bij het Korps Mariniers of de Commando’s.’ Fysiek trainen lukte hem al aardig, hij kon redelijk hardlopen en opdrukken maar zocht naar wat zekerheid om te kijken of hij aan alle eisen voldeed.
In die tijd gaf ik nog fysieke PT sessies waarbij we samen gingen trainen om erachter te komen wat hij nog kon verbeteren. We schreven dit op en maakten hier een trainingsplan voor. Vervolgens kon Sam aan de slag. Wat moest hij verbeteren? Hoe heeft hij dit gedaan? Welke trainingen hebben we gedaan om zijn puntjes op de spreekwoordelijke 'i' te verbeteren?
En, of hij is aangenomen voor de opleiding?
Dat vertel ik je in deze nieuwe aflevering.
OPGEVEN IS GEEN OPTIE
Ben je al een beetje nieuwsgierig geworden en wil je leren hoe je Defensiefit wordt? In de Defensiefit leeromgeving gaan we ook in op de Defensiefit Trainingsmethode, waar ik ook een boek over heb geschreven. Dus, zoek je hulp of ondersteuning? Lees dan vooral mijn boek. Daarin vind je een opbouw om alle spieren te trainen van makkelijk naar moeilijk en een uitleg van hoe je dit opgebouwd kunt trainen. Dit zal heel veel dames helpen om hun eerste push-up’s te maken, waarbij eerst aan de triceps gewerkt moet worden om de spieren in de armen sterker te maken, en heel veel jongens helpen om voor het eerst die 3000 meter in 12 minuten te kunnen hardlopen.
Sam ging aan de slag met het Defensiefit trainingsschema wat ik voor hem had gemaakt. Vervolgens meldde hij zich aan voor de keuring. De fysieke testen waren geen probleem voor Sam. Hij had alle fysieke keuringseisen gehaald. Het ging helaas mis bij het psychologische deel, waardoor hij werd afgekeurd.
Ik vroeg wat er gebeurd was en welke terugkoppeling hij had gekregen. Hij zei: ‘ik heb verteld dat ik op school moeite heb met bepaalde vakken en onzeker was of ik het wel of niet zou halen.’ Hij zou bijles nemen zodat hij de vakken kon halen, maar wist niet of het dan wel zou gaan lukken. Ik zei: ‘ik hoor wat je zegt, maar heb je ook verteld dat je inmiddels bijles voor deze vakken hebt gehad, dat je weer terug op de rails bent en het obstakel eigenlijk al overwonnen hebt?
Je was daar onzeker over en wist niet of het ging helpen, maar je hebt het wel gedaan. Vervolgens heb je bijlessen gevolgd en extra werk gedaan om dat vak alsnog af te ronden. Heb je dat ook verteld?’ Dat had hij niet verteld. Een gemiste kans. Zo’n interviewer die dat psychologische gesprek voert, probeert natuurlijk wel door te vragen, maar als jij niet het hele verhaal vertelt, denkt hij op een gegeven moment ook dat hij niet verder door hoeft te vragen.
De psycholoog kijkt ook naar of jij nog aan het strugglen bent met jouw verhaal.
Als jij iets mee hebt gemaakt, wat je nog een plekje moet geven en jij de psycholoog niet vertelt dat je bezig bent om dit te verwerken zodat je objectief naar de feiten kunt kijken, denkt de psycholoog dat je er nog niet klaar voor bent. Vertel het hele verhaal, van begin tot eind en laat zien dat jij oplossingsgericht bent en obstakels kunt overwinnen.
Sam was helaas afgekeurd. Mijn advies aan Sam was om een tweede gesprek aan te vragen en uit te leggen dat hij niet het hele verhaal heeft kunnen vertellen. Het voelt misschien klote om dat te doen, want ja, wat zullen ze wel niet van je vinden en kun je dat zomaar doen? Laat gewoon zien dat je erover nadenkt, echt graag die functie wil vervullen en dat je het ook niet zomaar opgeeft maar ervoor vecht om dat plekje te krijgen.
Vervolgens heeft hij de moed bij elkaar geraapt en een berichtje gestuurd. Uiteindelijk mocht hij 4 weken later wederom weer langskomen voor een tweede gesprek! Nou, top! We zijn samen gaan oefenen, want als je in je eentje op je kamer zit en het verhaal in je hoofd doorneemt is het altijd anders dan als je het hardop zegt. Ga eens zitten en bedenk het verhaal zoals je het wil vertellen: welke hindernissen en obstakels heb je overwonnen? Schrijft dit op: ik heb deze actie genomen, dit is de output, zo gaan we nu door en dit is het resultaat.
Vervolgens ga je dit verhaal aan iemand anders vertellen. Vindt diegene het een logisch verhaal of mist er nog iets? Soms moet je daar eventjes mee oefenen. Sam had heel goed geoefend, daarna zijn tweede gesprek gehad en warempel… hij kreeg de GO!
Hij mocht aan de opleiding starten!
Hij kon journey nummer één dus afronden en beginnen aan de opleiding! Het was nog zomervakantie, dus het duurde nog even voordat hij daadwerkelijk in opleiding zou gaan. Sam is zich in die periode maximaal gaan voorbereiden door iedere dag meerdere keren te trainen. Hij was mentaal natuurlijk super gedreven en had echt de wil om door te gaan, ook al was het zwaar door de spierpijn.
Dat is een hele goede mindset, maar hij verloor zijn herstel uit het oog.
Op een gegeven moment zat dat hele lichaam vol met spierpijn en was hij helemaal overtraind geraakt. In die periode was hij zelfstandig gaan trainen, zonder begeleiding van Defensiefit. Dat is niet handig, omdat je overtraind kan raken en zelfs blessures kunt krijgen. Als je spieren het niet meer aankunnen, schakelt het lichaam misschien door naar de pezen en kun je peesontsteking krijgen en zelfs je gewrichten beschadigen. Dat wil je voorkomen, dus we hebben vervolgens weer contact gehad: rustig trainen, focus op herstel, gestaag opbouwen en zorgen dat je straks blessurevrij aan de opleiding kunt beginnen.
Zo gezegd, zo gedaan.
ZORG DAT JE NIET ACHTER RAAKT
Vervolgens begon Sam aan journey drie. De trein is gaan rijden. Gaandeweg waren er een paar dingetjes in de opleiding die hij niet had gehaald. Ja, dat was gewoon zwaar klote voor hem, omdat hij daar gewoon niet zo behendig in was. Hij had een herexamen, dus echt een allerlaatste kans om het tóch nog te halen. Het wordt dan steeds lastiger en uitdagender om naast de trainingsdagen ook nog de oude eisen te trainen. Die doe je eigenlijk dubbel. Je moet dus echt scherp blijven en de juiste mindset behouden.
De twijfel sloeg toe bij Sam: zie je wel… op school haalde ik ook mijn vakken niet en kreeg ik bijles. Nu gebeurt het weer… Mentaal moest er ook veel gebeuren. Ik zei: ‘luister, het was op school niet makkelijk maar toch heb je het gehaald. Dat was bijles volgen, examen doen en slagen. Dat ga je nu ook doen. Laat zien wat je waard bent, potverdomme!’.
Vervolgens was het rammen met die kast. Ik zei: ‘als jij de hindernisbaan moet doen, bestaat er in jouw wereld niets anders dan die hindernisbaan. Je gaat over die hindernisbaan heen vliegen en ik wil het vuur uit je ogen zien schieten. Als je een scheet laat, komt er een bliksemschicht uit.’
Vervolgens had hij het toch gehaald! Hij was hartstikke blij.
In een groep keek Sam vaak eerst de kat uit de boom. Op een gegeven moment moet je dat gedrag loslaten, je moet wel mee in de flow. Je buddy’s moeten ook op je kunnen vertrouwen. Je kunt er niet met de pet naar gooien, dat is niet fair omdat je buddy’s dan harder moeten werken.
Als jij deze levensstijl wilt, moet je je beste beentje voor zetten. Je wil niet te boek staan als degene die overal de kantjes vanaf loopt. Op een gegeven moment hadden de buddy’s van Sam een beetje de pik op hem gekregen: jij bent altijd de laatste en brengt ons in de problemen dus nu moet je gewoon meekomen met de groep en anders ga je maar lekker weg.
Dat is niet leuk om te horen, maar hij had het wel nodig om te beseffen hoe hij in de wedstrijd zat.
Dat had hij helemaal niet door. Hij zei: ‘ik bedoel dat niet zo, maar ik pik de signalen niet scherp genoeg op.’ Dat luie gedrag van vroeger, toen je nog een tiener was, gaan we nu aan de kant schuiven. Nu zeg je: ik wil militair worden. Om militair te worden, hoef ik er geen te zijn maar ik moet er wel alles voor doen om dat te behalen. Deze opleiding is mijn kans. Sam had er nota bene hard voor geknokt om door de keuring heen te komen.
Uiteindelijk had de groep een beetje een hekel aan hem gekregen. Ze zeiden: ‘jij drukt de groep zó naar beneden waardoor we als groep gestraft worden als jij weer loopt te kloten.’ Ze hadden even kort 'per ongeluk' een strijkbout tegen zijn schouder aangedrukt als represailles. Dat is niet oké, maar soms gebeurt het wel. Dan zeggen ze dat het per ongeluk is gegaan. Degenen die dat gedaan hebben, zijn uiteindelijk ook gestraft, want dat kon natuurlijk niet.
Op een gegeven moment heb je dus zo’n situatie te pakken waarin je nog steeds in de opleiding zit en er een tandje bij moet zetten. Dit kan niet langer, ik ben het probleem. De oplossing is om je gedrag in de groep aan te passen. Uiteindelijk kwam hij daar ook overheen en zag het kader dat hij zijn beste beentje voor zette.
In principe is het dan ook: we vergeten het verleden, schone lei, zand erover, vanaf nu willen we zien dat je alleen maar hoge scores haalt. Een super spannende derde journey dus.
Uiteindelijk heeft Sam de opleiding gehaald, samen met zijn buddy’s.
VERGEET HET VERLEDEN
Uiteindelijk heeft Sam een supermooie carrière waarin hij het heerlijk naar zijn zin heeft en is hij het verleden allang vergeten. Ik zeg wel eens:
vergeven doe je voor jezelf zodat jij mentaal ruimte krijgt om door te gaan; iemand vergeven doe je eigenlijk niet voor de ander.
Vaak is de ander het al lang vergeten. Ga je het anker meesleuren of laat je het gaan en stop je het als een mooi, compact pakketje als herinnering in je hoofd? Sam zit inmiddels al jaren in dienst en is op een gegeven moment zelfs kaderlid geworden. Dat is een supermooie stap in zijn carrière!
Hij gaat van eerste klas naar Korporaal als Kaderlid, en dan mag je zelf teams gaan leiden. Het gaat allemaal heel voortvarend. Sam heeft veel geleerd en is volwassen geworden. Het is haast een nieuw mens geworden. Op een gegeven moment ging zijn eenheid parachutespringen. Hij was hier mooi in zijn element als leidinggevende.
Hij zei: ‘ik vind paraspringen super eng, maar dat durf ik niet te zeggen.
'Ik ben een voorbeeld voor de groep, maar ik schijt zeven kleuren in mijn broek zodra ik dat vliegtuig uit moet springen. Dat vind ik niet leuk.’ Soms moet je ook over een bepaalde angst heen.
Ik vroeg hoe hij hier uiteindelijk overheen gekomen was. Hij zei: ‘ik was erg gestructureerd met fases. Je komt aan in een ontvangsthal en moet wachten. Vervolgens stap je het vliegtuig in en heb je een aantal series van mededelingen. Op een gegeven moment moet je opstellen en aanhaken en vervolgens spring je op aangeven van de dispatcher het vliegtuig uit. Ik bekeek het fase voor fase en door dit te doen kon ik die spanning overwinnen.’
Hierdoor kon hij uiteindelijk op een prettige, normale manier een paar sprongen maken om over zijn angst heen te komen. Iets lukte niet. Hij ging aan de slag. Iets lukte wel. Een prachtig voorbeeld van het overwinnen van een obstakel in je leven!
Dus ja, de journey’s zoals we besproken hebben in deze Podcast zijn echt een reis op zich.
Ik ben ook heel benieuwd naar jouw verhalen. Als jij militair bent of op dit moment in één van de Defensiefit journey’s zit: wat zijn jouw belevingen? Herken je dit verhaal? Heb je dit ook meegemaakt? Is het voor jou ook helder dat je die reizen in deze stappen hebt doorlopen?
Laat het vooral weten in de reacties!
Ik ben super benieuwd en ik zal er ook zeker op reageren. Ik wens je veel succes en plezier toe en ik ga je zien in de volgende aflevering!
Klik hier om deze aflevering te bekijken op Youtube >>
Gr, Djack
