Koninklijke Marechaussee

Dat is alweer een tijdje geleden dat ik wat van mij heb laten horen. Soms schieten sommige dingen er even bij in. Dan heb je het “druk”. Iedereen weet wel hoe dat gaat. Toch verbaas ik mijzelf er soms over. Hoe snel je kan denken en zeggen dat je het druk hebt. Misschien is het soms wel een makkelijk excuus.

Afgelopen weken is er weer een hoop gebeurd. Donderdag 10 november had ik weer voorlichting bij de Koninklijke Marechaussee. Het was een informatieve avond, maar helaas kon ik niet net als de rest van de groep al gelijk solliciteren op de functie. Dit omdat ik nog afgekeurd ben tot juli. Echter heb ik wel de contact gegevens van de man die de voorlichting gaf, waardoor ik wel een aantal zaken kan regelen.

Tijdens de voorlichting heb ik een hoop informatie gekregen over de opleiding zelf. Maar ook over hoe het eruit ziet na je opleiding. Niet alleen in de opleiding betekent het dat je jezelf moet blijven ontwikkelen maar ook na de opleiding. Dit klinkt voor sommige heel logisch, maar het is toch nog niet zo van zelf sprekend.

Als ik volgend jaar weer mag gaan solliciteren, wil ik gaan solliciteren voor de functie Wachtmeester algemeen opsporingsambtenaar bij de Koninklijke Marechaussee. Deze opleiding duurt ongeveer een jaar. 3 maanden AMO en daarna nog ongeveer 9 maanden de “blauwe” opleiding (daarin zit alles wat je moet weten over de KMAR en voor je eerste functie). Wat er allemaal precies uitgevoerd wordt en hoe, dat krijg je te horen tijdens de opleiding.

Ik ben samen met mijn vader naar deze voorlichting geweest. Zo kon ik mijn vader ook laten zien wat ik graag wil doen. Aangezien mijn moeder de vorige keer mee was. En hoewel het algemene concept wel hetzelfde is, weten ze nu allebei wat ik wil gaan doen. En steunen zij mij hier 100 % in.

Nadat ik de voorlichting had gehad, zat ik wel even in een dipje. Iedereen mocht gaan solliciteren op de link die ze thuis kregen, alleen ik kon dat nog niet omdat ik nog afgekeurd ben. Dit doet toch meer met je, dan dat je zelf in eerste instantie zal denken. Op weg naar huis in de auto heb ik heel veel gepraat met mijn vader en heb ik hier het positieve uit gehaald. Zoals mijn levensmotto zegt: “it’s hard to beat a person that never gives op”.

Probeer altijd het positieve te zien, soms is het moeilijk. Maar met positiviteit kom je verder dan met negativiteit. Probeer er altijd energie uit te halen om nog meer je best te doen. Om sterker terug te komen!

Liefs,
Danielle.