“We gingen met 52 mensen op weg naar Texel voor de intro bivak, en liepen per bak richting de haven. We begonnen met een koude start, wat betekende dat we met zo min mogelijk kleren moesten vertrekken. We liepen in stevige looppas en al snel was er bij ons in de bak al 1 afvaller…” Hieronder lees je een korte impressie van mijn introbivak tijdens de Eerste Maritiem Militaire Vorming, de ‘EMMV’.
Eenmaal aan gekomen bij de haven moesten we ventileren, wat voor ons betekende dat je je bontje onder je jas aan deed (warm blijven in de wind). Goed eten en drinken en er was even kort de mogelijkheid om te plassen. Vervolgens gingen we aan boord van een Landing Craft Utility (LCU) van het Korps Mariniers, en vaarden we richting het eiland Texel.
Eenmaal aangekomen op Texel liepen we met een stevige looppas door. Ik dacht op een zeker moment de kazerne in de verte al te zien, waardoor ik zoiets had van: “oh, we zijn er bijna”. Maar helaas we gingen nog een omweg maken en liepen achter de mariniers aan het strand op. We liepen nu met 51 man in een grote groep achter elkaar en de voorste personen konden de stevige loopsnelheid van de mariniers niet zo goed bijhouden, dus begonnen ze een beetje te rennen. Eindelijk moesten we allemaal gaan rennen om het bij te houden en er werd continu stevig aangemoedigd (#geschreeuwd): “aansluiten”, “kom op, sluit aan”.
Dit hield in dat de rest van de groep ook continu moest rennen om aangesloten te blijven. We hebben best wel lang op het strand gerend met ons packie/ rugzak om. Hier op het strand heb ik mijn eerste breekmoment gehad, omdat we continu bleven rennen. Iemand uit mijn bak pakte mijn hand en zei: “je hoeft alleen maar je benen op te tillen, kom op je kan dit”. De mariniers lieten ons ook denken dat we weer van het strand afgingen, we gingen een bult over en eenmaal bovenaan aangekomen, draaide we weer om richting het strand… Maar toen gingen we uiteindelijk gelukkig toch richting de kazerne :).
Op de kazerne aangekomen werd het tijd om de boogtenten op te zetten en onze veldbedjes, en er werd uitleg gegeven hoe de kachel werkte. In de avond uren kregen we een lesje slapen in een slaapzak, want we hadden een bivy-bag, slaapzak en een liner. De Bivy-bag is om je slaapzak water dicht te houden, en de liner is voor in je slaapzak zodat je niet in iedereen zijn zweet ligt.
Elke ochtend op bivak was het om 06:00 ochtend sport en om 08:00 baksgewijs. Bij baksgewijs sta je allemaal netjes in 3 gelederen opgesteld en wordt er controle en inspectie op tenue gehouden, word je persoonlijke verzorging gecheckt, en wordt gekeken of iedereen aanwezig is.
Ook kregen we de uitdaging om een hindernis te overbruggen, namelijk over een touw catcrawlen over het water heen. Je moest cat crawl beginnen en dan onder het touw gaan hangen naar apenhang en dan weer op het touw zien te komen. Terug op het touw komen, kreeg ik zo snel niet onder de knie, met als resultaat 2x een nat pak bij -3 graden. Best koud! Het omdraaien moest op een speciale manier, een andere manier mocht niet. Dan moest je jezelf alsnog in het water laten vallen en nog een stukje zwemmen.
We kregen ook meerdere malen PT (Physical Trainingen) op het strand. Dan moest je op het strand rennen met balken, banden en munitiekistjes maar ook PT met elkaar, elkaar in de brandweergreep nemen, als kruiwagen, elkaar op de rug nemen, net als bij een huwelijk elkaar over de drempel tillen, maar dan was dit een wat langere afstand dan alleen een drempel :). Of je moest de balk op je schoot houden, een superlange balk, die iedereen vasthoudt en dan sit ups doen. En met een lange balk boven je hoofd of tussen je benen doorgeven en zo een wedstrijd doen met de andere groep. Of met je handen en voeten op het zand staan, kont omhoog zodat anderen mensen onder je door kunnen tijgeren.
We kregen ook een opdracht om met 8 balken, 4 tonnen en 10 touwen een vlot te maken waar iedereen op kan en dit vlot moest blijven drijven. De opdracht was zonder communicatie alleen handen en voeten werk. We hadden een bepaalde tijd. We hadden wel een vlot gemaakt, maar helaas was deze niet drijfbaar 😛 😛
Ook hadden we de amfibische cross: dit is een wedstrijd met roeien en de boot op langere afstand verplaatsen. We moesten eerst een stuk roeien, daarna moesten we over de mokbaai lopen naar de overkant, en eenmaal aangekomen aan de overkant moesten we een hek aantikken en moest je nog een stuk rennen. De mokbaai was een en al drijfzand: ik stapte uit om de boot dichter bij te trekken, maar ik zakte tot mijn knieën in het drijfzand… Ik wou mijn voet verzetten en deze werd vastgezogen, dus uiteindelijk viel ik op me snufferd en moest ik me aan de boot optrekken om weer overreind te komen :).
Tijdens het bivak deden we elke verplaatsing met je packie om, zowel bij vaksgewijs, maar ook bij andere activiteiten zoals person and vechile search. Bij person and vehical search leer je hoe je een verdacht persoon moet onderzoeken en ook een voertuig, hier heb je bepaalde stappen voor. Wat wel lachen was, was toen ik begon dat de marinier in de auto nog vrij rustig was in het oefening, maar toen andere jongens uit mijn bak het scenario doorliepen dat de marinier nonchalanter was en niet meewerkte 😛 Tijdens person search kregen we ook grepen te zien hoe je iemand op de grond kunt leggen 😛
Op bivak slaap je in de nacht in een pup up tentje, wij hebben er 2 nachten in geslapen, omdat onze grote warme boogtenten niet netjes opgeruimd waren, dus consequentie: hup het pup tentje in. Ook moesten we wachtlopen om ons tentenkamp te bewaken. ’s Nachts eruit geroepen worden door de mariniers met “alarm, alarm, alarm”, en dan had je weer zoveel minuten om buiten te staan, timing niet behaald, meerdere malen niet, dus kikkersprongen midden in de nacht… Leuke arm en been spieren trainingen gehad zo!
Tussendoor hadden we genoeg timings niet behaald, of andere dingen die niet in orde waren, dit heeft allemaal consequenties. Zo stonden we bij onze baksmeester op een gegeven moment meer dan 200 in de min, gelukkig konden we dit ‘pinnen’, dus deden we eerst zoveel als mogelijk star jumps en dan weer zoveel push ups. Na het bivak stonden we nog steeds in de schuld. Hieronder zie je mijn bak de star jumps doen. Ging het niet gelijk, dan begonnen we gewoon weer opnieuw.
We hebben nog tijdens een bivak een dropping gedaan, waarbij we een gewonde piloot op een brancard moesten ophalen en weer veilig terug op de kazerne brengen. Op een gegeven moment liepen wij te sloom, dus ging een marinier voorop, dit was continu hardlopen voor ons en dan ook nog een brandcard meesjouwen met een zware pop erop.
Ook hebben we lesje kako (kaart en kompas gehad), dit moesten we op een avond ook toepassen, je moest naar bepaalde punten lopen en de vragen beantwoorden.
De laatste dag was een lange verplaatsing. Vanaf de kazerne achter de mariniers aan richting de Teso. Soms liepen ze wat langzamer en was het met doorstappen bij te houden en soms hadden ze goed de pas erin dat ik moest looppassen en anderen ook. Met de Teso staken we over van Texel naar Den helder en werden we opgehaald door de bus, we reden de kazerne ‘Erfprins’ op en de bus stopte, als er nog iemand wilde stoppen kon die daar nu uitstappen. Vervolgens reden we naar het strand voor een PT sessie alweer.
We moesten na de PT sessie ook weer een stuk verplaatsen met balken en munitie kisten en banden.
Vervolgens stonden er nog wat marsen gepland, waarbij we met regelmaat moesten looppassen omdat het tempo al lopend niet bij te houden was. De laatste loodjes waren ook echt het zwaarst. Toen kwamen we eindelijk ‘echt’ op de kazerne en was het vrachtwagen uitladen, onderhoud plegen, en ’s avonds weer heerlijk een normale warme maaltijd. Op bivak kregen we bijna altijd alleen maar goulash, een paar keer is lekker maar elke dag…, dan komt de goulash ook je neus uit :).
We kwamen uiteindelijk terug op de kazerne met 45 man.
Tot zover mijn avonturen tijdens het introbivak van de EMMV!
Groetjes, Marissa
