Hoe word ik Militair - de reis van Burger naar Keuring
13 juli 2022 
9 min. leestijd

Hoe word ik Militair - de reis van Burger naar Keuring

HOE WORD IK MILITAIR?

In dit blog gaan we het hebben over journey nummer één, die ingaat op de fase van burger naar het halen van de keuring.

Dit beschouw ik echt als een reis op zich.

Veel mensen zien het eigenlijk ook als een vraagstuk:

wat moet ik doen om militair te worden?

Wat stelt zo’n keuring nou precies voor? Sommige mensen vragen zich af waarom een keuring nodig is, omdat zij in bepaalde dingen al heel goed zijn. Anderen vinden een keuring niet fijn omdat ze bang zijn om te falen.

Ik zeg altijd: het is maar net hoe je in de wedstrijd staat. In deze blog neem ik jou mee in dat deel van de reis.

ZORG DAT JE NIET VOOR VERRASSINGEN STAAT

Bij Defensie zijn de functies opgedeeld en ingedeeld per krijgsmachtdeel. Elke functie valt in een cluster. Een cluster houdt in dat je aan een bepaalde minimale fysieke eigenschappen moet voldoen om überhaupt in aanmerking te komen voor zo’n functie. Dit is de fysieke basis om militair te worden.

Neem bijvoorbeeld hardlopen: de basis van hardlopen is niveau één. Als je op een gegeven moment infanterist wilt worden of specifiek naar de Special Forces toe wilt gaan, wordt dit niveau opgehoogd naar een hogere meetlat.

Stel je moet 12 minuten hardlopen in cluster één, dan is dit tussen de 2200 en 2400 meter voor de keuring (Defensie past de eisen nog weleens aan, dus check specifiek welke hardloop eis voor jouw cluster geldt). Als je een cluster hoger wilt doen, moet je in die twaalf minuten geen 2400 meter lopen, maar misschien wel 2600 of 2800 meter. Dat soort dingen zijn fijn om van tevoren te weten, zodat je niet verrast wordt.

Als de keuring dan eenmaal zover is, kan het zijn dat je alsnog verrast wordt met een hogere eis dan waar jij voor hebt getraind. Dit kan een beetje onzekerheid geven op dat moment, zeker aan het begin, als jij voor de eerste keer zo’n militaire opleiding wilt gaan doen.

Het keuringsmoment is überhaupt gewoon spannend: getest worden, een heel gericht resultaat moeten halen, de prestaties die je levert… Alles wordt op papier gezet. Dit kan best confronterend zijn.

Soms ben je goed voorbereid maar haal je de keuring net niet. Je legt verdeeld over de dag allerlei onderdelen af. Je gaat bijvoorbeeld ’s ochtends hardlopen, vervolgens doe je wat fysieke testen, ga je lunchen, krijg je een korte voorlichting over de baan waar je uiteindelijk voor wil solliciteren, ’s middags is er een conditietest en worden er hartfilmpjes gemaakt.

Soms worden activiteiten uitgevoerd die je nooit aaneengesloten getraind of beoefend hebt. Dit kan een probleem zijn, omdat je spieren bijvoorbeeld gaan verzuren. Het is heel anders dan wanneer je zelf je activiteiten plant en beoefend: dan haal je het altijd, maar in deze volgorde kan je het niet halen. Dit kan heel frustrerend zijn.

Daarom zeg ik altijd:

train naar de test toe en voer de activiteiten precies zo uit als op de test.

Dit klinkt makkelijk, maar er zijn nog te veel mensen die dit niet doen…

Een simpel voorbeeld: je traint de onderdelen hardlopen, buikspieren en push-ups altijd in een vaste volgorde achter elkaar. Tijdens de keuring kan deze volgorde veranderen en ga je bijvoorbeeld eerst push-ups doen en daarna hardlopen.

Jouw core is dan natuurlijk uitgeput, waardoor je prestatie een stuk minder wordt en als je dit nog nooit gedaan hebt kan dit superzwaar zijn omdat je zojuist je spieren al hebt leeg getrokken. Het is dus heel verstandig om jezelf hierop voor te bereiden en dit doelgericht te trainen, zodat je niet voor verrassingen komt te staan.

Een andere vraag is: wat is de meetlat en waar sta ik nu? Waar moet ik heen? Dit is eigenlijk net als het instellen van een GPS. Je kunt je eindbestemming invoeren, hier wil je naartoe, maar om je route uit te stippelen moet je ook je huidige locatie invoeren.

Dit vergeten sommige mensen weleens. Kijk goed naar waar je nu staat en waar je naartoe moet. Wat is de meetlat? Als je dit eenmaal weet is het goed om te kijken naar waar je nu precies op deze meetlat staat.

Dit zijn twee belangrijke onderdelen waarover ik in deze blog verder op in wil gaan.

LEEF JE IN!

Sommige mensen vormen een beeld op basis van video of verhalen, maar stellen hier verder geen vragen over. Wat heel interessant kan zijn, is om jezelf ook een keer in dit beeld voor te stellen: hoe zou het zijn als ik in deze positie sta en hoe zou ik dan reageren?

Hierdoor ga je je al iets meer inleven. Als je bijvoorbeeld naar een open dag gaat of met mensen spreekt die militair zijn, kun je dan de verschillen tussen alle verhalen inzien? Soms bouw je een geromantiseerd beeld op.

Het kan ook zo zijn dat je alleen maar extreme verhalen hoort, waardoor je misschien denkt dat het vak niet voor jou is weggelegd, waardoor je gaat twijfelen of je hier überhaupt wel aan moet beginnen.

Vergeet nooit:

je hoeft geen militair te zijn, om er één te worden.

De meeste verhalen die je hoort, zijn extreem en komen voort uit de eind eis: men heeft er heel hard voor geknokt om zo’n extreme prestatie neer te kunnen zetten. Vraag op zo’n moment ook eens of die persoon dit al van tevoren kon, of dat deze persoon hiernaartoe heeft gewerkt?

Je zult altijd een verhaal te horen krijgen over dat die persoon hier in stappen naartoe moest werken en technische tips en veel training nodig had om zijn of haar vaardigheden te verbeteren. Dit soort verhalen zijn heel interessant voor jouw beeldvorming en opbouw: waar moet je naartoe?

En als je eenmaal bij je einddoel bent, waar sta je dan en hoe voel je je hierbij? Doe je dan andere dingen dan wat je nu doet? Ik focus zelf altijd op mijn gedachten, gevoelens, gedrag en resultaten: denk ik anders dan hoe ik eerst dacht? Voel ik andere dingen dan eerst en ga ik anders met deze gevoelens om?

In militaire opleidingen leer je vaak ook om bepaalde pijn of initiële reacties, die je normaal gesproken hebt, te negeren of in toom te houden. Let wel op als je je gevoelens eventjes pauzeert of onderdrukt, doe dit om je doel te bereiken als het echt nodig is, maar nooit te lang. Je moet ook een uitlaatklep hebben.

Dit gebeurt allemaal in het proces van burger richting de keuring. Je merkt bij jezelf dat iets misschien niet helemaal lukt: hoe ga je hiermee om? Ik vind deze fase zo ongelofelijk interessant, omdat je hierin heel veel over jezelf leert.

Hoe ga je om met weerstand of tegenslagen? Mensen die je wel of niet steunen? Wat is jouw drijfveer? Dit zijn hele interessante onderdelen die men in het begin vaak een beetje weg wil wuiven, of weg wil duwen.

Men wil graag weten wat ze precies moeten doen en zodra zij dit weten is het klaar, terwijl juist die route de eerste stappen in jouw leerproces zijn!

BEREIDHEID EN COMMITMENT

Vaak zie je dat bepaalde functies duidelijke eisen hebben. Je moet bijvoorbeeld een bepaald diploma gehaald hebben of een bepaalde vaardigheid beheersen. Laten we hierbij kijken naar mijn eigen verhaal: ik had zwakke enkels, knikkende knieën, bronchitis en slechte ogen.

Alleen.... direct al 1 groot probleem: met slecht zicht word je überhaupt al niet aangenomen. Het was voor mij dus tijd om op zoek te gaan naar mogelijkheden. In mijn tijd was de ooglasertechniek pas net ontdekt. Ik was al dan niet de jongste van Nederland van wie de ogen werden gelaserd… ik was 17 jaar. Zo’n laseroperatie was voor mij écht een teken van bereidheid en commitment. Het zichtprobleem was opgelost. Welk ongemak kon ik hierna gaan overwinnen?

Met mijn bronchitis kon ik de keuring natuurlijk nooit halen. Ik zag mezelf daar al lopen met piepende longen, bijna dood aan het gaan... Niet echt een goed begin en dus tijd om dit onderdeel aan te pakken. Zo overwon ik alle stappen die nodig waren om tot het keuringsniveau te komen.

Ik noem het overwinnen, want zo voelde het voor mij. Toch waren er ook onderdelen die mij wel goed lagen: ik trainde destijds al veel in de sportschool en was redelijk sterk. Later kwam ik erachter dat je niet moet trainen als een bodybuilder, omdat je niet met grote brede schouders door het veld hoeft te lopen, maar moet focussen op een goede conditie en uithoudingsvermogen.

Zolang jij energie hebt om uren-, al dan niet dagenlang met een zware rugzak door de bergen te lopen, zit je goed.

Dit maakte dat ik mijn trainingen ook moest gaan aanpassen. Ik moest focussen op mijn conditie en spieruithoudingsvermogen, dus ik ging van bankdrukken met stangen en dumbells naar opdrukken in combinatie met heel veel pull-up’s. Die transitie moet je gewoon maken.

Tegenwoordig noemen veel mensen dit het ego: hier moet je aan voorbij. Ik heb bij Defensiefit ook weleens mensen getraind die bijvoorbeeld aan voetbal deden. Hierbij zei ik ook: je moet eerst werken aan de eisen die je nog niet haalt.

Ga functioneel trainen voor de keuringseisen en doe de dingen die je moet doen.

 Andere sporten moet je dan op een laag pitje zetten. Tuurlijk mag je het nog even blijven doen, maar je zal het op termijn wel moeten afbouwen om volledig te kunnen focussen op je doel. Een gerichte training voor je nieuwe loopbaan, eigenlijk.

Je begint in feite met een nieuw leven. Dat vinden mensen vaak heel moeilijk en uitdagend, maar het hoort erbij. Langzaam neem je afscheid van je oude omgeving, want je wil een andere lifestyle creëren. Het is belangrijk om hierbij stil te staan.

Vervolgens is het tijd om te kijken naar hoe bedreven je bent met de keuringen en selecties en hoe je hiermee omgaat. Op de middelbare school had ik eigenlijk niet zoveel selecties of keuringen gedaan waarbij een harde eis werd gesteld. Je moet wel aan de norm voldoen, maar hoeft niet per se te slagen voor een cursus of ander werk. Die druk had er bij mij dus nooit op die manier opgestaan.

Je hebt ooit je zwemdiploma behaald, toch? Sommige mensen zeggen: ja, maar ik heb hier nooit voor moeten presteren.

Ik kan dit haast niet geloven, omdat dit juist een klein onderdeel in jouw leven was waarbij je onder druk moest presteren. Je leert zwemmen, je moet aan bepaalde eisen voldoen, je werkt ernaartoe en laat dit zien. Voor sommigen gaat dit heel makkelijk, voor anderen is dit wat lastiger. Zo werkt het ook in het geval van Defensie.

Hoe ga je ermee om als je een bepaalde druk voelt van iemand met een streng gezicht, die naast je staat met een stopwatch om jouw eindresultaat te meten? Het gaat erom wat jouw uitkomst is, dit wordt genoteerd en dan ben jij in feite die score. Dat is het beeld wat men van jou opbouwt.

NIET GOED? OPNIEUW!

Heb je hier weinig ervaring mee? Test jezelf hier dan op! Kijk gewoon eens hoe dit voor je is, in een vertrouwde omgeving of met iemand waarmee je het goed kunt vinden en vraag om feedback. Dan heb je het ook zwart op wit: dit is mijn tijd en in die tijd kan ik dit aantal herhalingen uitvoeren.

Op deze manier weet je heel specifiek waar je staat en waar je heen moet. Toen ik eenmaal marinier was, moesten we ook een aantal testen afleggen. Ik moest binnen 50 minuten 10 kilometer hardlopen. Eigenlijk best een vrij gangbare eis, haast eenvoudig.

Ik zal het nooit vergeten… We liepen met een klein groepje, mensen in de kopgroep, in het midden en ik aan de achterkant. Lang verhaal kort: ik was 5 seconden te laat. Hoe is het mogelijk…? 5 seconden… Ik had geen horloge, geen tijdsbesef, dus was het gewoon een kwestie van lopen tot de finishline. Vervolgens werd ons verteld dat de mensen die het niet gehaald hadden, het de dag erna opnieuw mochten doen.

Holy Moses… opnieuw…? Je bent vermoeid en voelt je spierspanning, daar moet je natuurlijk eerst van herstellen, maar ja, morgen moest ik die 10 kilometer nogmaals gaan hardlopen… Dit is me altijd bijgebleven. Als het erom spant moet je er echt alles aan toen om jouw doel te halen. Dat is ook een beetje het keurings- en opleidingsleven, dus onthoudt mijn verhaal!

Zorg gewoon dat je je taken netjes op tijd haalt, klaar is klaar. Niet goed betekent opnieuw, dit is ook een mooie uitspraak die ik vaak gebruik.

Niet goed is opnieuw!

De laatste stap die ik in deze blog wil benoemen, is het kijken en inbeelden van het eindresultaat. Hoe ziet het er voor mij uit als ik daar ben en echt alles van mijzelf heb laten zien: van onder de grens, naar de ondergrens, naar de keuringsgrens, en er overheen?

Hierdoor ga je op een gegeven moment echt visualiseren en aanvoelen wat de keuringseisen zijn, wat je moet laten zien en hoe het eruit ziet als je deze eisen gehaald hebt. Als je bijvoorbeeld een hardlooptest hebt en deze uitdagend vindt, kijk dan wat er in de aanloop naar deze test moet gebeuren. Kan je looptechniek nog iets beter, kan je conditie nog iets beter? Waar ligt de winst? Waar kun je nog vooruitgang boeken? Zorg dat je die visualisatie hebt en weet waar je wilt zijn!

Bedankt voor het lezen, luisteren of kijken, en tot de volgende aflevering!

Wil je direct aan de slag met de juiste Journey waar je momenteel in zit? Volg dan het programma: 'Hoe word ik Militair'. 

Bestel het programma via de site en begin vandaag nog met jouw optimale voorbereiding om militair te worden!

Klik hier om deze aflevering te bekijken op Youtube >>


Gr, Djack

Reactie plaatsen