Een goede voorbereiding is het halve werk

Een goede voorbereiding is het halve werk

Welkom bij de zesde aflevering van de Defensiefit Podcast! We gaan het vandaag hebben over wat jij al over Defensie weet. Je komt vanuit de burgermaatschappij en gaat een nieuwe militaire wereld in. In de militaire wereld zijn er andere normen en waarden, gedragsregels en standaarden van hoe je met elkaar omgaat. Het is een wat meer gesloten omgeving.

In Defensie wil men graag een afspiegeling van de maatschappij zijn en hier aansluiting tot hebben, maar je ziet dat uiteindelijk intern bepaalde normen en waarden heel anders zijn.

Stel je voor: je hebt de keuring gehaald en begint aan de opleiding tot militair. Je komt ’s ochtends aan op het exercitie terrein, iemand roept een paar orders, iedereen begint te lopen en neemt zijn of haar positie in. Er wordt met de elleboog afgemeten hoe ver iedereen van elkaar af moet staan, vervolgens wordt “geef acht” geroepen. Als je helemaal aan het begin van de opleiding als burger in dat traject zit heb je geen idee wat er eigenlijk allemaal gebeurt of hoe je moet reageren als zulke dingen geroepen worden. Als je eenmaal door de training heen bent en alle instructies en technieken hebt aangeleerd, is het allemaal gesneden koek en weet je precies wat je moet doen.

Dit zijn twee verschillende werelden.

Je moet eigenlijk een soort van transformatie maken van de ene wereld naar de andere wereld en het is dan heel interessant om te kijken naar wat je eigenlijk over die andere wereld weet. Daar ga ik je in deze blog meer over vertellen!

DE AANNAME ADVIES COMMISSIE 

Op een zeker moment zat ik in het laatste deel van het keuringstraject. In deze fase ga je in gesprek gaat met een panel genaamd de Aanname Advies Commissie, bestaande uit een aantal militairen en een psycholoog. Ik kan mij nog goed herinneren dat ik samen met een paar jongens uit mijn selectie in de wachtkamer zat. Er was één jongen die fysiek veel sterker en sneller was dan ik. Hij kwam terug in de wachtkamer en kreeg meteen te horen dat hij niet was aangenomen… Ik was met stomheid geslagen: hoe kon dat nou? Hoe zit het dan met mij?

Wat bleek: die jongen vond vooral het fysieke aspect heel interessant. Hij wist niets over het militaire werk, hier had hij zich niet in verdiept. Het interesseerde hem simpelweg gewoon niet. Natuurlijk had hij wel een algemene interesse, maar toen er werd doorgevraagd naar wie de baas van Defensie was, wist hij dit niet. Het is ook de vraag van: wat weet je nou over het Korps Mariniers? Hij wist daar dus gewoon niets vanaf. Hij had gewoon een beeld opgedaan van wat je doet als marinier, maar meer niet. Eenmaal in die wachtkamer realiseerde ik mij dat ik dit eigenlijk ook niet helemaal goed had onderzocht. De jongen vertelde mij de vragen die hij verder nog kreeg en ik probeerde deze zo goed mogelijk te onthouden en er snel iets van een antwoord op te verzinnen, maar eenmaal aangekomen in mijn gesprek kreeg ik al deze vragen niet, omdat het gesprek hier helemaal niet naartoe ging. Men had andere vragen voor mij in petto. Dat was dus hartstikke interessant. Het gaat er echt om dat dit panel inziet dat jij een goede kans van slagen hebt in de opleiding, en dat je het toekomstige werk als marinier goed kunt uitvoeren en niet voortijdig afhaakt.

Vragen die ik tijdens mijn gesprek kreeg waren bijvoorbeeld:

1. Wie is de baas van Defensie?
2. Wie is de huidige commandant van de Krijgsmacht?
3. Wat weet je over de organisatiestructuur? Uit hoeveel mensen bestaat een marinierseenheid?
4. Wat weet je over de eenheden?
5. Hoe ziet het werk eruit van een leidinggevende binnen Defensie? Wat doe je op een dag, hoe ziet je week eruit?
6. Hoe gaat een missie in zijn werk?

Allemaal kleine vragen om te peilen wat jij al van Defensie weet. Eén belangrijke les die ik hiermee heb geleerd is dat nee ook een antwoord is. Soms weet je het antwoord op de vraag gewoon niet. Je kunt wel iets gaan verzinnen, maar als je iets niet weet dan weet je het niet en dan kan je er maar beter open en eerlijk over zijn.

EEN ROEDEL WOLVEN

Ik kreeg ook de vraag: “hoe zou het zijn als jij leidinggevende bent van een eenheid, van een peloton mariniers?”. Ik had hier al met mijn oom Theo over gesproken en hij had mij hier een mooi verhaal over verteld. Hij zei: “het Korps Mariniers is net als een roedel wolven en als leidinggevende moet je daar de absolute reu in zijn.” Met al mijn dapperheid en overtuiging gaf ik dit als antwoord. Dit vond het panel fantastisch. Hierdoor was het ijs meteen gebroken, waarna we een heel mooi gesprek hadden over mijn achtergrond en hoe ik aan dit antwoord kwam. Dit gaf ook een stukje zekerheid, omdat ze dachten: deze 18-jarige jongen heeft dus in zijn opvoeding al militairen in zijn omgeving en familie gehad en heeft een realistisch beeld van Defensie.

Het leuke is dat ik jaren later zelf aan de andere kant van het panel zat: ik mocht als hoge officier de jongeren screenen tijdens de Aanname Advies Commissie. Dat was natuurlijk de kers op de taart voor mij, wat een eer vond ik het dat ik dit mocht doen. Ik heb mijn eigen gesprek hierbij altijd in mijn achterhoofd gehouden. Als mensen bepaalde antwoorden geven, ben ik altijd benieuwd naar waar die antwoorden vandaan komen en hoe iemand erin staat.

Stel, je wilt specifiek naar een bepaald onderdeel van Defensie. Doe hier dan research naar. Als jij de basale vraag zou krijgen: “wat weet je over dit onderdeel?” en er is bijvoorbeeld net een video vanuit Defensie verschenen met informatie over dit onderdeel, dan wordt er wel een aanname gemaakt dat jij dit vanuit interesse opgezocht en bekeken hebt.

Tegenwoordig wordt er op internet zoveel moois gedeeld met hele specifieke informatie over de opleiding. Natuurlijk hoef je niet alles te bekijken, maar zorg wel dat je jezelf in de stof verdiept. Dit kun je weer laten zien in jouw gesprek, zodat het panel niet alleen ziet dat je geïnteresseerd bent, maar ook toegewijd bent om uit te zoeken waar je aan begint, zodat je een realistisch beeld hebt van wat je wilt gaan doen. Je kunt niet aankomen met de zin: “ik wil in het leger”. Het leger is echt een oud containerbegrip, als je het mij vraagt. In dienst gebruikt ook bijna niemand het woord 'leger', omdat er zo veel verschillende richtingen zijn. Tegenwoordig zijn er zoveel specialistische afdelingen dat je echt moet kunnen beargumenteren naar welk onderdeel jij wilt, binnen welke krijgsmacht dit valt en waarom jij hier heen wilt.

ZORG VOOR DE JUISTE DIPLOMA’S

Vervolgens is het belangrijk dat je alle diploma’s hebt die nodig zijn om aan de keuringseis te voldoen. Ik wilde Officier der Mariniers worden, hiervoor moest je als 18 jarige ten minste een vwo-diploma hebben. Ik was in de zomer pas klaar met de middelbare school, maar mijn selectie test was al in april. Kort daarna had ik de Aanname Advies Commissie, dus was het voor mij afwachten tot ik daadwerkelijk mijn diploma had gehaald, anders mocht ik niet door. Je zit dan in een moment van onzekerheid, dit hoort er ook bij.

Dit is wel heel erg spannend en een goed moment om bij jezelf te kijken van: oké, blijkbaar zit er nog even tijd tussen nu en het moment dat ik weet of ik aangenomen ben. Wat ga ik nu doen? Ik zeg altijd: in de tussentijd moet je eigenlijk gewoon doortrainen, omdat je jezelf moet blijven voorbereiden op de start van de opleiding. Je kan het niet permitteren om te denken: ik weet de uitslag niet, dus ik neem nu pauze tot ik weet waar ik aan toe ben. Als je in deze situatie zit, vraag jezelf dan eens af wat er nog nodig is om tot afronding te komen, zodat je jouw diploma in ontvangst kunt nemen en naar Defensie kunt sturen.

Dit is het proces waarin je vanuit de burgermaatschappij via een zijlijn die keuring richting Defensie gaat doorlopen. Je zit in dit proces van de middelbare school, dat is heel specifiek voor deze levensfase. Je gaat iedere week naar school, met hier en daar een vakantie tussendoor, maar het is een proces dat in principe altijd doorgaat, het is nooit volledig klaar.

Misschien heb je je eigenlijk nooit afgevraagd wat ervoor nodig is om je school of opleiding definitief af te ronden.

Vaak heb je wel dat de examens op een bepaalde datum gepland zijn. Als er opties zijn om de boel te vertragen, kies hier dan niet voor. Zorg gewoon dat je doet wat je moet doen, zodat je het zo snel mogelijk kunt afronden en het papiertje ontvangt wat je nodig hebt om aan Defensie te laten zien, zodat zij zien dat je een bepaald denk- en werkniveau hebt of over een bepaalde kwaliteit beschikt. Door vooraf te bedenken wat je nodig hebt om jouw diploma in ontvangst te nemen, creëer je zekerheid: je weet wat ervoor nodig is om dit af te ronden en zorgt dat je alles aanlevert wat nodig is. Als je dit eenmaal hebt gedaan is het wachten op de uitslag.

LEES, LEER EN REPETEER

De laatste vraag die je jezelf kunt stellen, is: kun je je voorstellen dat je dit werk aan het doen bent? Op een gegeven moment start de militaire opleiding, hoe ziet dit er voor je uit? Wat voor gedachten, gevoelens en gedrag heb je op dat moment? Ga je je dan voordoen als een ander mens, begint er een nieuw leven? Hoe is dit voor jou? Ik stel deze vragen ook altijd aan mensen die ik coach en train in de aanloop van de burgermaatschappij naar de keuring.

Veel mensen vinden het moeilijk om dit in te beelden. Ze zien zichzelf nog niet in die rol. Op een gegeven moment heb je de opleiding gehaald, hoe ziet er dan uit? Wat is jouw beeld van jezelf? Wat denk je, wat hoor je, welke mensen heb je om je heen en hoe ziet jouw leven er dan uit? Het is een hele interessante vraag of jij je een realistische voorstelling kunt maken van hoe jouw wereld er dan uitziet. Als je dit echt lastig vindt, probeer dan gericht te zoeken naar het antwoord in de gesprekken met militairen op open dagen, kijk YouTube video’s over dit onderwerp of ga in gesprek met mensen die de opleiding al hebben afgerond.

Een verhaal dat ik tot slot nog wil delen, is dat je zelfvertrouwen uitstraalt als je ergens in gelooft. Dit kreeg ik ook als feedback tijdens mijn Aanname Advies Commissie. Ik zat daar echt met plezier en enthousiasme mijn verhaal te vertellen. Hierdoor zag het panel dat ik er echt zin in had en bereid was om het zware werk te doen. Ze zagen in dat ik zou doen wat nodig is om ervoor te zorgen dat we de missie voltooien. Als jij met volle toewijding laat zien hoe jij erin staat en dit kan uitstralen en overbrengen, zal dit je zeker helpen in dit onderdeel.

Oefen dit ook eens met andere mensen. In de vorige blog vertelde ik dat je in je hoofd allerlei mooie verhalen kunt bedenken, maar op het moment dat je tegenover iemand zit, dit er ineens heel moeilijk uit kan komen. Speel hier dus goed op in, ik raad je echt aan om dit te gaan beoefenen. Ik noem dit het “lees, leer en repeteer principe”. Je leest jezelf in, vervolgens leer je hiervan. Dit repeteer je met iemand, zodat diegene je feedback kan geven. Vervolgens begin je weer opnieuw en blijf je jezelf verbeteren. Vaak wordt ons geleerd dat een gesprek heel erg om de inhoud gaat en dat je de juiste antwoorden moet geven, maar vaak gaat het hier niet eens om. Het gaat om de toon van de muziek. Als jij enthousiast bent en laat zien dat je er echt voor gaat, dan voelt iemand anders dit ook. Bouw dus aan je geloofwaardigheid.

Het is dus belangrijk om te weten:

wat weet ik over Defensie?

Hoe sta ik hierin en hoe graag wil ik dit? Wat is belangrijk voor mij? Wat maakt dat ik moeite wil doen om dit te gaan halen? Wat is je lerend vermogen? Heb je zelfkennis? Zodra je met overtuiging en enthousiasme op deze vragen antwoord kunt geven, zal de Aanname Advies Commissie zien dat jij gedreven bent en een positief beeld van jou vormen. Dat vergroot jouw kans van slagen, en voorkomt afwijzing om de sullige reden jij je verhaal niet goed hebt voorbereid!

Ga hier dus mee aan de slag. Kijk op welke manier deze tips, anekdotes en verhalen een toevoeging voor jou zijn. Wil je meer weten over Defensiefit en ons programma 'Hoe word ik Militair'? Meld je dan aan en doe mee en bereid jezelf optimaal voor! Bedankt voor het lezen, en tot de volgende aflevering weer!

Klik hier om deze aflevering te bekijken op Youtube >>

Gr, Djack